ตอนนี้เรารู้แล้วว่าสุนัขทุกตัวจะเห่าเป็นบางครั้ง
แต่สุนัขบางตัวเห่าบ่อยกว่าตัวอื่นๆ และเจ้าของบางคน ก็ตระหนักถึงความทนทุกข์ของเพื่อนบ้านที่เกิดจากเสียงเห่ามากกว่าเจ้าของคน
อื่นๆ ด้วย ดังนั้น ผมจะบอกวิธีช่วยแก่คุณโดยตรงเลย นั่นคือ นิสัยการเห่าของสุนัขควรจะเปลี่ยนได้และจริงๆ
มันก็สามารถเปลี่ยนได้
ทำไมเราถึงใช้คำว่า "ควรจะ"
ที่เราใช้คำนี้ก็เพราะว่าถ้าการเห่าไม่ได้ทำให้คุณซึ่งเป็นเจ้าของรำคาญแล้วละก็ มันก็อาจจะทำให้เพื่อนบ้านของคุณรู้สึกคลั่งพอที่จะปาก้อนหินใส่หลังคาบ้านคุณได้
และทำไมเราถึงใช้คำว่า "สามารถ" ที่เราใช้คำนี้ก็เพราะว่า
เพียงคุณอาศัยความเข้าใจเพียงเล็กน้อยว่าทำไมสุนัขจึงเห่า และใช้ความอดทน
อีกเพียงเล็กน้อย คุณก็จะสามารถปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการเห่าของสุนัขได้
การแก้ไขสำหรับทุกๆ ปัญหา
ต่อไปนี้เป็นปัญหาทั่วไปบางปัญหาที่ทำให้เกิดการเห่า
และวิธีแก้ไขง่ายๆ บางวิธี
ความเบื่อ : สุนัขต้องการการกระตุ้นทางกายและทางจิตใจ (เช่นการเรียกหา การสัมผัส) เมื่อมันไม่ได้รับการกระตุ้นเหล่านั้น
วิธีหนึ่งที่จะขจัดความคับข้องใจคือการเห่า เห่าและเห่าเข้าไป เช่น เพื่อนบ้านของเรา
ที่เพื่อนบ้านคนนี้ทำผิดพลาดอย่างร้ายกาจก็คือการซื้อเจ้าสุนัขพอยเตอร์ขนสั้นที่ถูกอบรมให้วิ่งตามนักล่าสัตว์ได้ไกลเป็นไมล์ๆ
มาเลี้ยงในบ้านหลังเล็กๆ (70 ตารางวา)
และสนามหญ้าขนาดเท่าแสตมป์ เห็นอย่างนี้แล้วผมว่าเจ้าปากเสียจะต้องอึดอัดเป็น บ้าแน่ๆ
เลย
วิธีแก้ คือ ดูให้แน่ใจว่าสุนัขของคุณได้รับการเอาใจใส่อย่างพอเพียง (ประกอบด้วยการเล่นและการฝึก) มีของเล่นเพียงพอ และมีการออกกำลังที่เพียงพอ
สุนัขที่มีคนให้ความรัก ได้ออกกำลัง และมีอะไรให้ทำจะไม่ค่อยเห่าทั้งวัน (ทั้งคืน) อย่างเจ้าตัวแสบข้างบ้านผม ที่สำคัญตอนเลือกซื้อลูกสุนัขก็ควรเลือกพันธุ์ที่เหมาะกับขนาดบ้านของคุณ
การค่อยๆดัดนิสัย
: มันดูน่ารักใช่มั้ยครับเมื่อลูกสุนัขของคุณเห่าเพื่อขอขนมปัง แต่เมื่อเสียงเห่าแหลมเล็กนั้นกลายเป็นเสียงลึกในลำคอที่ใช้ขู่ให้คุณทำโน่น
ทำนี่ ให้ลูบหลัง ให้พาไปเดินเล่น หรือขู่เอาของเล่นแล้วล่ะก็ มันก็ไม่น่ารักเอาเสียเลย
วิธีแก้ คือ ถ้ามันเห่าเพื่อที่จะออกจากกรง แล้วเข้าไปในห้องของคุณ
เพื่อจะขึ้นไปบนที่นอน หรือเปลี่ยนจากเสียงเห่าเป็นเสียงขู่แล้วล่ะก็ บอกให้มันนั่งลงและเงียบก่อนที่คุณจะทำตามที่มันต้องการ
ถ้ามันตื่นเต้นเกินไปที่จะนั่ง ให้รอจนกว่ามันจะหยุดเห่าสัก 2-3 นาที กล่าวชมมันเมื่อมันเงียบ แล้วให้รางวัลมันด้วยบิสกิตหรือขนมที่มันชอบ
แต่ต้องให้แน่ใจว่าคุณไม่ได้ตะโกนสั่งมัน เพราะเมื่อมนุษย์ตะโกนใส่สุนัข สุนัขจะคิดแค่ว่ามนุษย์กำลังเห่าอยู่เช่นกัน
ซึ่งก็เป็นเรื่องตลกดี ทางที่ดี ให้คุณใช้เสียงที่แข็งแต่สุขุมแทนและพูดคำง่ายๆ ว่า
"เงียบ" หรือ "เฉยๆ นะ"
ความกังวลที่จะต้องแยกจากเจ้าของ
: แน่นอนว่าสุนัขเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของคุณ
แต่นั่นไม่ได้หมายความว่ามันควรจะต้องเห่าหอน ถ่ายปัสสาวะ หรือทำลายข้าวของในบ้านเวลาที่คุณไม่อยู่ด้วย
วิธีแก้ คือ ลองเปิดสถานีวิทยุที่มีการพูดคุยหรือเปิดเพลงคลาสสิคทิ้งไว้ขณะที่คุณไม่อยู่บ้าน จ้างคนจูงสุนัขไปเดินเล่น และทำให้มันชินกับการที่คุณไม่อยู่บ้านด้วยการออกจากบ้านอย่างเงียบเชียบไปสัก 15 นาที
แล้วกลับมาอย่างเงียบๆ
(การมาและการไปของคุณนี้จะทำให้มันรู้สึกถึงความสำคัญที่มีคุณอยู่อีกด้วย) ชมเชยเมื่อมันอยู่อย่างเงียบ
จากนั้นก็ลองจากไปเป็นระยะเวลาที่นานขึ้น ค่อยๆ เพิ่มเป็น 1 ชั่วโมง
จากนั้นก็ 2 ชั่วโมง ไปเรื่อยๆ
สุนัขบางตัวอาจต้องใช้ยาเพื่อต่อต้านความซึมเศร้าหรือยาต้านความกังวล ให้ลองถามสัตวแพทย์ของคุณดู
การละเลยทอดทิ้ง :
สุนัขบางตัวเห่าเพราะถูกละเลย เช่น ถูกปล่อยให้หิวข้าว หิวนํ้า หนาว
หรือปวดปัสสาวะ หรือไม่เช่นนั้นก็ความรู้สึกโดดเดี่ยว เช่น ลูกสุนัขที่ถูกทิ้งไว้ในลังตลอดวัน
อาจจะเห่าเงาหางตัวเองเพราะมันต้องกวัดแกว่งหางหรือมันอาจกลัวหรือรู้สึกอ้างว้าง
ทางแก้ คือ อย่าปล่อยลูกสุนัขไว้ในกรงตลอดวัน
คุณอาจจะต้องหาใครบางคนให้มาเดินเล่นกับมัน สัก 2 หรือ 3
รอบขณะที่คุณอยู่ที่ทำงาน หากคุณตัดสินใจหาคนมาดูแลมันแล้ว ก็สั่งการให้แน่ใจ
ว่าสุนัขของคุณมีน้ำดื่มเพียงพอ ได้รับอาหารที่เหมาะสม และถูกพาเข้าบ้านเมื่ออากาศร้อนหรือ
เย็นเกินไป
ความกลัว : สุนัขบางตัวเห่าเพราะมันรู้สึกกลัวสิ่งที่เห็นและเสียงต่างๆ รอบตัว
ไม่ว่ามันจะอยู่ข้างใน หรือข้างนอกบ้าน
วิธีแก้ คือ ถ้าสุนัขของคุณอยู่ข้างในบ้าน คุณสามารถช่วยมันได้มาก
ด้วยการกันมันจากสิ่งเร้าต่างๆ เอามันไปไว้ในห้องห่างจากถนน เปิดเพลงให้มันฟัง และปิดม่านบังแสงเสีย
แต่ถ้ามันอยู่ข้างนอก ลองพามันออกจากที่กำบังทีละน้อย ให้มันได้เข้าไปใกล้ภาพหรือเสียงที่ทำให้มันกลัว
ลูบมัน พูดกับมันด้วยเสียงปลอบโยน และช่วยให้มันรู้สึกผ่อนคลาย
จากนั้นก็ชมเชยที่มันเงียบและสงบลง
แน่นอนว่าจะต้องมีหลายครั้งที่คุณต้องการให้สุนัขของคุณเห่า
เช่น เมื่อคนแปลกหน้ามาที่หน้าบ้าน หรือมายืนอยู่ตรงหน้าต่างบ้านของคุณ นั่นคือเหตุผลที่คุณไม่ต้องการสอนให้สุนัขเงียบจนเป็นใบ้
ให้สอนมันว่าจะเห่าก็ไม่เป็นไรจนกระทั่งคุณบอกว่า "เงียบ" มันต้องเงียบตามที่คุณสั่ง
ถ้ามันเห่าเมื่อมีคนมายืนหน้าบ้านก็ขอบคุณมันเถอะที่มันเตือนคุณให้รับรู้ ถึงอันตราย
ในกรณีนี้คุณต้องบอกให้มันเงียบแล้วก็ชมเชยมันด้วย ปฏิสัมพันธ์เชิงโต้ตอบเช่นนี้เป็นสิ่งที่จะทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างคุณและสุนัขของคุณเป็นความสัมพันธ์ที่เยี่ยมยอด
แหล่งที่มา http://members.tripod.com/the_dog100/a3.htm
ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต
